Perifeer zenuwstelsel
Perifeer zenuwstelsel
Perifeer zenuwstelsel
|
||||
Pars peripherica | ||||
Synoniemen | ||||
Latijn | Systema nervosum periphericum | |||
Gegevens | ||||
Systeem | Zenuwstelsel | |||
Naslagwerken | ||||
TA | A14.2.00.001 | |||
|
Het perifere zenuwstelsel (PZS) is een deel van het zenuwstelsel dat buiten het centrale zenuwstelsel (CZS) is gelegen. Het perifere zenuwstelsel vormt de verbindingen van en naar de organen en weefsels en het centrale zenuwstelsel. Het wordt naar functie verdeeld in het autonome zenuwstelsel en het somatisch zenuwstelsel (het somatische deel van het animale zenuwstelsel). Het bestaat uit 31 paar spinale zenuwen uit het ruggenmerg (nervi spinales), 12 paar hersenzenuwen uit de hersenstam (nervi craniales), 2 grensstrengen (splanchnische zenuwen) die links en rechts naast de wervelkolom liggen en hun bijbehorende zenuwcellen die tevens buiten het centrale zenuwstelsel liggen. Deze zenuwen innerveren onder andere spieren, organen en ledematen. Het PZS verbindt de genoemde structuren met het CZS. In tegenstelling tot het CZS wordt het PZS niet beschermd door botstructuren of een bloed-hersenbarrière.
Bij de perifere zenuwen zijn de axons meestal omgeven met een myelineschede met daar omheen het endoneurium. Het perineurium zit hier weer omheen en de buitenste laag om de zenuw wordt het epineurium genoemd.[1]
Zie ook[bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
Zie de categorie Peripheral nervous system van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
Licentie: eigendomslicentie